تحلیل روند دما در تراز ۵۰۰ هکتو پاسکال بر روی ایران

تغییر در دمای جو اهمیت ویژه‏ای در زمینه تحقیق‏های مربوط به آب و هوا دارد. با افزایش گازهای گلخانه‏ای، دمای هوا و وردسپهر نیز افزایش می‏یابد. آهنگ این افزایش دما در مناطق مختلف متفاوت می‏باشد. در تحقیق حاضر، تغییرات زمانی دمای لایه میانی جو در ایران مورد بررسی قرار گرفت. داده های گره‏بندی شده دما در تراز 500  هکتوپاسکال در محدوده‏ای با عرض جغرافیایی°25 تا °40 شمالی و طول °45 تا °5/62 شرقی در مقیاس ماهانه برای دوره 2014- 1968از داده های واکاوی شده ncep-ncar تهیه شد. این محدوده شامل 56 گره °5/2 در °5/2می‏باشد. معدل مکانی دمای لایه میانی جو در این محدوده به عنوان نمایه منطقه‏ای دمای لایه میانی جو درایران در نظر گرفته شدو تغییرات سالانه آن بررسی شد. نتایج نشان داد که دمای سالانه لایه میانی جو در ایران افزایش معنی داری در سطح 5% داشته است به طوری که در پنجاه سال گذشته به اندازه 75/0درجه سانتی‏گراد افزایش یافته است. نتایج آزمون ناپارامتری من‏کندال دنباله ای نشان داد که روند افزایشی دمای لایه میانی جو در ایران از سال 1997 شروع شده است به طوری که از این سال به بعد شدت آن نیز  افزایش یافته است. هم‏چنین از سال 2007 به بعدروند افزایشی این دما در سطح 5% معنی‏دار می باشد.